Karabük’te eğitim gören Gabon asıllı üniversite öğrencisi Jeannah Danys Dinabongho Ibouanga’nın cansız vücudu 26 Mart günü Filyos Çayı’nda bulundu.
Dinabongho’nun bir arabayla ormana götürüldüğü ihtimali üzerinde duran takımlar, kentteki kameraları inceledi. Genç kızın yalın ayak sokakta koşarken imajları ise bir apartmanın güvenlik kamerasına yansıdı.
Dinabongho’nun kıyafetleri ve telefonu kriminal incelemeye alındı. Pazartesi gününden beri genç kızın vefatıyla ilgili kontağı olduğu düşünülen üçü yabancı, sekiz kişi farklı vakitlerde gözaltına alındı. Emniyetteki süreçleri tamamlanan beş kişi savcılık sözünün akabinde, üçü de isimli denetim kuralıyla özgür bırakıldı.
Gabon Cumhuriyeti’nin başşehri Libreville’de yaşayan Ibouanga ailesinin sokağına ‘Dina için adalet. Parıltı içinde yat. Yeryüzü sana ışık olsun.’ yazan pankartlar asıldı.
İbouanga ailesinin tek katlı konutlarının girişi anma odasına dönüştürülürken, masanın üstü fotoğrafları ve çiçeklerle donatıldı. Kızının, Türkiye’deki Gabonlular tarafından beğenilen karşılandığını ve yardımcı olduklarını belirten Jessica Sandra Makemba Panga, şunları söyledi:
– Bir yabancı, bir ülkeye gittiğinde tüm topluluğu ona sahip çıkar. Zira topluluk yeni ailedir. Her şey uygundu. Dina cep telefonunu burada bir arkadaşına göndereceğine dair kelam vermişti. Ben istediğimde bile, “Sen benim annemsin fakat arkadaşıma kelam verdim. Sözümü tutmazsam gerçek olmaz” dedi.
Gönderisinin iletilemeyeceğini öğrenince kızının tekrar postaneye gittiğini belirten Panga, şunları anlattı:
– Orada dinlenilmeyince sonlandı. Sert sözlerle tartışmışlar. Dina beni arayarak, “Bu hiç güzel olmadı. Ağlıyorum, siyah olduğum için telefonumu geri vermek istemiyorlar” dedi. Kızıma sakin olmasını söyledim. Cumartesi günü, kızım postane çalışanlarından kendisinden büyük oldukları için özür dilemesi gerektiğini söyledi. Benim kültürümde haklı bile olsam gidip özür dilemem gerekir.
Jessica Sandra Makemba Panga
– Kızıma “Yanında biriyle git” dedim. Bana “Gündüz vakti, endişelenecek bir şey yok” diye karşılık verdi. Postacılarla buluştuktan sonra geri gelince bana “Anne özür diledim. 250 liram vardı, hatta taksi paralarını ödemeyi teklif ettim lakin reddettiler” diye anlattı. Bundan sonra Gabonlu arkadaşlarıyla buluştu ve 22.12’ye kadar telefonla konuştuk ve çocuğumdan bir daha haber alamadım.
“YETER Kİ ADALET YERİNİ BULSUN”
– Kızımın kaba olmadığını, çok saygılı biri olduğunu biliyorum. Onlar denilene nazaran insanları deri rengine nazaran ayırmıyor. Bırakın adaleti yerine getirsinler zira hepimiz insanız. Ben kızımı Türkiye’ye gönderdim. Türklerin deri rengine bakmadığını biliyorum. Bu yüzden onlara güveniyorum. Kâfi ki adalet yerini bulsun.
– Ben kızımı hayvanların eline göndermedim. Türkiye’ye gönderdim. Zira Türklerin tüm insanları koruyan kanunları var. Türklere güveniyorum, kâfi ki adalet yerine gelsin. Uzaktan yakından dayanak olan dua eden herkese teşekkür ediyorum. Dina’nın başlattığı çabanın daha başında olduğumuzu söylemeliyim. Gurbetteki çocuklarımızın başına kızıma olanlar gelmesin diye çabayı sürdürmeliyiz. (DHA)