Yazı şu sözle başlıyor: “Türk Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan, 15 yılı ülkesinin sağlam bir Batı müttefiki olarak prestijini yavaş yavaş yok ederek geçirdi. Şimdilerde Türkiye’nin Rusya ile derinleşen askeri münasebetleri, Washington’ı Ankara ile geniş çaptaki bağlantılarını tekrar değerlendirmeye itmesi gereken bir kırılma noktasıdır.”
Yazıda, son alevlenme noktasının ise Patrick Shanahan’ın ABD Savunma Bakanlığı’nı vekaleten yürütürken, Ulusal Savunma Bakanı Hulusi Akar’a Türkiye’nin S-400’leri teslim alması halinde F-35 savaş uçağı programından çıkarılacağını duyuran bir mektup göndermesiyle yaşandığı belirtildi.
FİYATI ARTIRIR, GECİKME YARATIR
Türkiye’in 2002’den bu yana F-35 programına 1 milyar dolardan fazla yaptırım yaptığının hatırlatıldığı tahlilde, Türkiye’nin siparişini verdiği 100 jetin öbür ülkelere verilmesi tarafında Lockheed Martin tarafından bir sorun olmadığının açıklandığı belirtildi.
Makalede Türkiye’nin F-35’lerin global tedarik zincirinde değerli rol oynamasının daha büyük bir tasa kaynağı olduğuna dikkat çekildi. Sekiz Türk şirketinin uçağın üretimine katkıda sağlandığı belirtilirken, beklenen bir tekrar yapılanmanın fiyatları artıracağı, gecikmelere yaratacağı yorumu yapıldı.
TÜRKİYE’NİN YERİNİ SORGULATIR
Bir NATO müttefikinin Rusya’yla 2.5 milyar dolarlık rastgele bir silah muahedesi yapmasının telaş yaratacağının belirtildiği yazıda, hava savunma sisteminin ABD ve müttefikleri için özgün bir tehdit teşkil ettiği vurgulandı.
Restleşmenin Türkiye’nin dünyadaki yerine ait daha büyük sorular gündeme getirdiğini aktaran Wall Street Journal yazı işleri konseyi, “On yıllardır Türkiye, laik bir hükümetle çoğunluğu Müslüman bir ülkenin Batı’yla işbirliği yapabileceğine dair bir rol model oldu. Şimdilerde Sayın Erdoğan daha muğlak bir alanda faaliyet gösteriyor: İran ve Rusya’ya karşı ABD ve Avrupa’yı istikrarda tutarken, daha otoriterleşiyor” değerlendirmesi yaptı.
Başyazıda, Washington’ın Ankara ile paydaşlıktan hâlâ yarar sağladığının ve bağlantıları onarmaktan vazgeçmemesi gerektiğinin altı çizilirken, şu yorum yapıldı: “Türkiye İran ve Rusya’ya bakarak, Batı’yla yabancılaşmanın bedelini de, halihazırda kırılgan bir iktisatla, anlıyor.”
Makale şöyle son buluyor:
“F-35’lerin iptal edilmesi uygun bir adım, ancak ABD Türkiye’ye berbat davranışlarının bir sonucu olacağını göstermek için öteki araçları da kullanmalı. Beyaz Saray, Kongre’nin CAATSA (ABD’nin Düşmanlarıne Karşı Koyma Yasası) yaptırımlarının getirilmesine müdahale etmemeli. ABD’li yetkililer İncirlik’e alternatif düşünmek zorunda kalacak. Türkiye’yi NATO’dan atmak son seçenektir, ama Erdoğan idaresinin trajedisi şu ki bu bile artık düşünülebilir.”